Mundart Der greilich Grauly

Wie geht man mit den Ungeheuern von heute um? Darüber zerbricht sich Gérard Carau den Kopf.

Mundart: Der greilich Grauly
Foto: SZ/Robby Lorenz

Der Grauly woar e greilijer Drachen, wo én de Sémp ém Oschden vo Metz ém drétten Joarhónnert sei Ónwesen getrief hot. Er móss wérklich férchterlich grauslich ónn zóm Graulen ausgesinn han. Der Franz Rabelais, wo sich in Metz ónn der Ómgebung gutt auskannt hat, hadden én seinem Roman „Pantagruel“ von 1532 (…gruel weist nadierlich óff dat fransesch „cruel“ ónn óff dat fränkisch „grusselich“ hin) so beschriew: „Sein Auwen sénn greeßer wie sei Bauch, sei Kopp éss greeßer wie sei Leif, mét em riesich brääde Maul ónn spétzen Zänn“. Awwer, wie de Legende dat so wéll: Der erscht Metzer Bischoff Klemens kónnt sich mét dem greilijen Grauly (fransesch Version: „graoully“) nét aafreinden ónn hadden schnell zur Streck braat: Er hat sich aageschlich, wie der Drachen mò beim Schloofen woar, hat imm mit seiner Stola (!) de Vodderféiß zesammegebónn ónn inn dann én aller Gemeitsrouh én dat Flissjen Seille gefiert. Dò éss dat Óndéijer dann versóff ónn der Klemens hat noch mét em dicke Felsbrocken dat Loch, wo der Drachen ónnergang éss, fer ewich versperrt.

Schlau gemach, dòmét woar fer die jong Kirch dat alt Häädentum é Lothringen ää fir allemòl erledischt. De Metzer awwer han de Grauly ónn de Klemens nie vergess. Et géfft Biller (awwer leider kää Fotos!), Erénnerongen én Stään (én der Krypta én der Metzer Kathedral ónn én der Hochkönigsburch ém Elsass), Prozessionen ónn Ausstellongen bés haut – ónn der Metzer Foußballklub hat de Grauly sogar én sei Wappen óffgehóll. Éss dat neischt fer so e greilich Gevéits? Awwer ma sóllt jò méh an de Retter Klemens denken. Der hat jò die Sach én die richtich christlich Reih braat.

Graulen missemer uus aach haut, genauso wie zu Klemens Zeiten, odder noch vill meh. Awwer der Bischoff von Metz hot et zu seiner Zeit ääfacher. Der kónnt dat Óngehéijer quasi mét em Fissääl ónn e béssjen Gléck ónn Gottvertrauen bändijen. Mét den Óngehéijern von haut geht dat némmeh so leicht. Ich menn die Óngehéijer aus der Politik ónn de Medien. Dänen kritt ma némmeh so leicht ihr „brääd Maul mét de spétzen Zänn“ zougeklääwt ónn de Hänn ónn de Féiß gebonn, datt se kää Schaden meh aarichten kénnen. Ma móss se jò nét grad in der Mosel, der Saar, ém Rhein odder der Spree versaufen wie dòmols der häälich Klemens…

Gérard Carau schreibt in Beckinger Moselfränkisch. Er redigiert zwei Mal im Jahr die dreisprachige regionale Literaturzeitschrift „Paraple“.

Meistgelesen
Neueste Artikel
Zum Thema
Aus dem Ressort