Mundart Mach der mò e Bild!
De béschd irjendwo égelaad, et gewwt siehr geméitlich ónn dann dauert et nét lang, bés ääner sei Smaatfoon én de Hänn hat, ónn – schwuppdisch – sénn all beschd Freinde iwwer Wòòts-Äpp odder Féißbuck leif „ém Bill“ iwwer de loschdisch Gesellschaft.
Ess dat nét wónnerbar, wemma so dapper iwwerallhin Frääd verbrääden kann mét Billerchern? E Bild éss schnell gemach. Wenn et Bild der gefällt, behälschdet, speicherschd et ab; wenn nét, gewwt et gelöscht. So äänfach éss dat haut. E Bild ewen, meh nét. Koschd jò aach neischd. Neischd wert?
Ma lehrt de Wert vo Billern, wemma mò én en orndlich Ausstellung geht ónn mét Leiden ze doun kritt, wo Ahnóng hann, wo Biller gäär hann, wo Reschbekt hann vor dänen, wo scheen Biller mache kénnen. Wat macht e Bild scheen? E scheen Foto móss wie gemòlt sénn, sonschd éss et neischd wert. De Fotografen ém neinzehnten ónn fréijen zwanzichden Joarhónnert woaren „Billermacher“ von Aafang aan, woaren Kénstler, hann nét ääfach nur de Wérklichkäät abgebilld, wie se woar (dat aach). Se woaren aach Sümbolischden, Im- ónn Ekspressionischden, hann mét Farwen geschafft. Ònn de Leid, wo se óff Bestellóng abgebilld hann, hann ihr Kónscht (nét ze kapp) honoriert ónn é Schatzkäschdcher óffgehoow. Ä Gleck, datt et Sammler génn hat ónn noch gewwt wie et Maria Walpott ónn de Hermann Lehnhoff, wo so Schätzjer nommoh gefonn ónn konserviert hann, fer se uus ze weisen. Et éss e Genuss, sich iwwer de Vitrinen im Mierzijer Museum ze bécken ónn mét der Luup in der Hand de kläänschden Kläänichkääten óff de Miniporträäs nòòsegehn. Vor de Fotos von Willem Zwo ónn em Adolf móss ma jò nét stramm stehn… „De sóllschder kää Bildnis machen!“, saan de Bibel ónn der Max Frisch. Villeicht doch, awwer de móscht richtich mét de Billern ómgehn.
Gérard Carau betreut die Literaturzeitschrift „Paraple“, deren Nummer 36 soeben erschienen ist.
