Mundart Weihnachden éss e scheenes Feschd

Gérard Carau über die schönen und weniger schönen Seiten des Weihnachtsfestes.

Mundart-Kolumne: Weihnachden éss e scheenes Feschd
Foto: SZ/Robby Lorenz

Jeder Saalänner kennt de Spruch: „Weihnachde éss e scheenes Feschd, kann awwer an de Faasend nét tippen.“ Der Saalänner éss halt, wat de Feier­kwalidät aageht, e béssjen schnääkisch. Däm gefällt nét alles, wat mer imm vorsetzt. Er wéll seinen eijenen Spass hann, ónn zwar orndlich, nét vorgekaautes Zeich, wat jed Joar datselwischd éss. Er brauch sei „saalännisch Frääd“, ónn die kritt ónn fénd er ewen nur an der Faasend.

Dabei éss Weihnachde doch mét so vill scheenen Sachen verbónn. Scho wochelang vorher sitt ma alliwwerall óff de Häiserspétzen de dollschde Lichter blitzen. De Tannebääm génn extra abgeschnied, aus em Wald gezerrt, wo se jò higeheeren, ónn én de Stròòßen mét Klunker zougehang, for Stémmung ze machen. De Geschäfder sénn schon seit Auguscht vollgestoppt mét Sachen, wo ääm all Sénnen hóllen sóllen, so scheen sénn se verpackt, so gudd réichen se, so „lieblich“ klingen se, so „lecker“ schmacken se. Ma kénnt mennen, ma wär schon ém Himmel (wo mer jò allegaren mò hiwéllen). Wenn nét alles so deier wär, gäwwt ma sich jò aach gär schon héij ónnnen mò e Stéckchen davan gönnen…

Awwer Weihnachde hat doch aach noch anner „Werte“ ze béiden. Wie wär et zóm Beispill mét „Fridden óff Erden“, mét „Besinnlichkäät“, mét „Dankbarkäät“, mét „Freindlichkäät“ ónn „Métmenschlichkäät“? Villeicht aach nur ääfach mét „Rouh“. „Rouh ónn Fridden“ passen sowieso beschdens zesammen; wo kää Fridden éss, éss aach kää Rouh, mer merken dat jeden Owend, wemmer de Fernseher andrähen. Irjendwo én der Welt gewwt émmer geschoss, gewwt et émmer Dooden. Ónn mir louwen zou.

Awwer die Werte lò hann kä Platz én de Geschäfdern. Die lossen sich nét verkaafen, die bréngen neischt énn. Die sénn eppes fer „Guddminschen“, wo ma verspotten ónn auslache kann.

Awwer, wie gesaat, Weihnachde éss kää Faasend. Die „enner“ Frääd, wo ma am Häälijen Owend hann sóllt, éss nét jedermanns Sach, e Fridden, ónn wär et nur der én der Famill, aach nét. Anstatt én de Metten ze gehen, wie et fréijer Moden woar, geht ma léiwer scho fréih moins óff de „Häälije Moin“ én de Altstadt…

Datt der Saalänner de Faasend léiwer hat wie Weihnachde, weil de Faasend meh dahermacht, meh Spass macht, éss awwer nur e Gerücht. Wer wéll schon freiwillich óff Geschenker verzichten? Ónn die bréngt émmer noch et Kréschtkinnjen ónn nét der Faasendsbòòkes…

Meistgelesen
Neueste Artikel
Zum Thema
Aus dem Ressort