Mundart Samme schwätze

Viele Leute können heute einfach nicht mehr zuhören, sondern schwatzen nur noch, hat Kolumnist Günther Hussong festgestellt – und schweigt öfter mal.

Mundart: Samme schwätze
Foto: SZ/Müller, Astrid

Kenner, wo mich kennt, kennt behaupte, ich däät wenisch schwätze. Wann ich net saan kann, was ich denke, werr ich verrickt; saan ich‘s, dann menne all, ich wär klor - odder nimmie klor.

Viel schlimmer wie ich sinn die „Dauerschwätzer“ - vun der Sort gebt‘s heit meh wie Dauerschreiwer. Viel Leit kenne nimmie samme, also abwechselnd, redde. Sie schwätze uff jemand in odder iwwer jemand, unn das net nur in Talkshows. Was die sich beim „Samme schwätze“ sammeschwätze! Well se nimmie zuheere kenne, quassele se all anenanner vorbei unn fa jeder vun denne iss e Gespräch e Monolooch. Wann ich jemand vun der Sort treffe, grießt er freindlich: „Unn?“. Ich hann grad noch Zeit, fa „Joo, ‚s muss, awwer...“ se saan, doo laawert der schun dezwische: „Vegess emoo Dei Redd net!“. Dann vezehlt der stunnelang iwwer Gott und die Welt unn am meischte iwwer sich selbscht. Vesuch ich, aa moo zu Wort se komme, schwätzt er eenfach weiter. Schaff ich ‚s emoo, e halwer Satz se saan, heert der gar net zu unn kriet deswää aa iwwerhaupt nix met. Soball ich Luft hole muss, unnerbrecht er mich: „Joo, das kenn ich..., ich menn joo..., , grad vorsjohr hann ich..., das muss ich da grad noch vezehle...“ unn so weiter unn so fort. Ich erfahre alles iwwer die letschte Monate – vum Dabberdummeldich im Herbscht bis zum Krach mettem Nochbar unn demm sei Kusseng im März. Ich komme ma vor wie e Fisch, wo aa ‚s Maul uff unn zu macht unn doch nie zu Wort kommt.

Telefonneere iss bei so Leit eenfacher: ich leeje ‚s Händie uff de Disch, losse se quassele, schaffe ebbes debei unn muss nur ab unn zu moo „Joo“ odder „Nee“ saan. Das kennt zwar theoretisch aa moo peinlich werre, awwer der uff de anner Seit merkt‘s joo gar net. Unn saan ich immer – also alle fünf Minudde - „Joo“,. dann hann ich ganz mei Ruh. Schlimm sinn aa Belehrunge vun denne Besserwisser, wo ma vezehle wolle, wie ich ebbes am beschte mache, bevor ich iwwerhaupt selbscht wääß, was ich mache will. Die Sort kann ich, als ehemalischer Lehrer, gar net ausstehn. Ich däät joo aa nie an die groß Glock hänge, dass ich fascht alles besser wääß. Wann mei Fraa met ma schwätzt, frei ich mich meischtens. Wann se still iss, will se ma doomet nämlich ebbes saan. Gefährlich werd‘s awwer, wann‘s hääßt: „Meer misse dringend samme schwätze“. Dann schwätz ich ganz lang nix meh – vor allem, wann se vorher gesaat hat, sie wär sprachlos.

„Plattmacher“ Günther Hussong aus Kirkel-Neuhäusel ist Mundartautor und Mundartkabarettist.

Meistgelesen
Neueste Artikel
Zum Thema
Aus dem Ressort