Mundart-Kolumne Wohi méddet Liesel?
De Biller vaan Hoochwasser én de ganz Welt wecken Erénneróngen aant Enn vaant Jòhr1947. Dòòmòòls hott de Énneschdatt vaa Saarlui ónner Wasser geschdann. Alles néddesó schlémm wie haut de Kattaschdroofen én de Welt, gäät mer männen. Dòòmòòls awwer schlémm genuch fó die Leit, wó de Kriech ónn de Éwwakuieróng noch én de Knoche schdechen hodden. Mer macht sich haut käämeh Bild meh. Hodden se nét schó genuch métgemach ó verloor?
Mier hann dòòmòòls én de Näh vaan de Lieschdorwer Aau gewahnt. De Saar wòòr schó paar Daa iwwergelaaf, ónn et Wasser hott óff de Aau geschdann. Ich durft mét de Ooma óff der Schbeicher ó kónnt deer See gesinn. Hoffentlich kómmdet Wasser nét én de Schdatt, hann all gehofft. Awwer de Saar schdeicht weider ó plätzlich geht de Sirreen: Hoochwasserallaarm!
Mei Ooma dapper noch en de Buddicker et Needischt ékaafen. Kääner wääß wie lang dat Hoochwasser dauert. Die annern vaan de Fammill raumen métlerweil der Keller aus. Dò wòòren ónner annerm de Kohlen ónnt Holz gelaaghert, de Grómpern égekellert, et Égemachs hott óff de Kriebank geschdann. All dat hat missen hooch én de Denn odder én de Schduwwen. Mier hodden dòòmòòls aach Geviez – e paar Hiehner ónn e Geiß. Die hann aach missen é Sicherhätt braat génn. De Hiehner sénn én e Késcht kómm ónn dann hooch én de Óoma ihr Kich métsamt e Sack Fuuder.
Awwer wóhi mét ónser Geiß, et Liesel? Die hott ihr Plätz én de Wäschkich neewenaan der Wäschkessel. Dò hat se jétzer missen ausziehn. Se hat ihr Plätzché fónn én de Denn óff der Treppenabsatz kuurz voor der Kellerabgang. Dò hat se óff ihr Brétsch geschdann, ó mier Kénner hann se kénne besuuchen.
Et Wasser éss én de Schdatt gelaaf, awwer nét vaan de Aau! Wie e Bächelché éset aus der Kannaal kómm. De Kellern sé nòò ónn nòò vóllgelaaf, ónn de Gass hat ónner Wasser geschdann, heher wie der Hidrant richderiwwer vaan ónser Haus. Mier hodde Gléck, weil mer Hoochparterr gewahnt hodden, wie mer saat, ó só éset Wasser nét én de Wohnung gelaaf wie bei só vill Leit én de Altschdatt. Frésch Broot hammer médde Boot braat kriet, ónn dat éss durcht Fénschder régereicht génn. Foor óns Kénner wòòr dat alles óffreejend ó schbannend, awwer die Alten hädde gäär dò dróff verzicht.
Karin Peter lebt in Wadgassen. Sie schreibt in der alten moselfränkischen Mundart Saarlouis’.
